وکیوم تراپی یا درمان زخم با فشار منفی (NPWT)، روشی نوین و موثر برای تسریع بهبود انواع زخمها، از جمله زخمهای مزمن، حاد و سوختگی است. در این روش، با ایجاد یک فشار منفی کنترل شده بر روی سطح زخم، محیطی ایدهآل برای ترمیم بافت ایجاد میشود. در ادامه به بررسی وکیوم تراپی می پردازیم. با مجله اینترنتی ایکو همراه باشید.
وکیوم تراپی چگونه انجام می شود؟
وکیوم تراپی، روشی است که در آن با ایجاد یک محیط با فشار پایین بر روی زخم، شرایط بهینه برای بهبودی زخم فراهم میشود. این روش به طور گسترده برای درمان انواع زخمها، از جمله زخمهای دیابتی، سوختگیها و زخمهای ناشی از جراحی استفاده میشود.
ابتدا زخم به طور کامل تمیز و ضدعفونی میشود تا از وجود هرگونه آلودگی پاک شود. روی زخم یک پانسمان فوم استریل قرار میگیرد. این پانسمان به جذب ترشحات زخم و ایجاد یک محیط مرطوب کمک میکند. لبههای پانسمان فوم به یک لوله متصل میشود که به دستگاه وکیوم وصل است. دستگاه وکیوم با ایجاد یک فشار منفی، هوا را از اطراف زخم مکیده و باعث میشود که ترشحات زخم به داخل پانسمان کشیده شوند. بسته به نوع زخم و دستور پزشک، پانسمان وکیوم هر چند روز یکبار تعویض میشود.
مزایای وکیوم تراپی
وکیوم تراپی به ویژه در زخمهای مزمن و غیرقابل درمان، مانند زخمهای دیابتی و زخم بستر، مؤثر است. این روش به خارج کردن مایعات اضافی و ایجاد محیطی مناسب برای رشد بافتهای جدید کمک میکند. با افزایش جریان خون به ناحیه تحت درمان، وکیوم تراپی به تسریع روند ترمیم بافتها و بهبود سریعتر زخمها کمک میکند. از آنجا که وکیوم تراپی مایعات زاید و عفونتها را از زخم خارج میکند، این روش به کاهش خطر عفونت در زخمها و جلوگیری از بروز التهاب کمک میکند.
برای آشنایی با پلاژن تراپی برای زیبایی و جوانی پوست مقاله موجود در سایت ایکو را مطالعه کنید.
وکیوم تراپی میتواند با کاهش تجمع مایعات در ناحیه زخم یا آسیبدیده، تورم و التهاب را کاهش دهد. این ویژگی به بهبود سریعتر زخمها کمک میکند. با ایجاد خلاء و کاهش فشار در ناحیه مورد نظر، جریان خون در رگها افزایش مییابد. این افزایش گردش خون موجب میشود که اکسیژن و مواد مغذی بیشتری به بافتها برسد و ترمیم و بازسازی آنها تسریع شود.
در برخی موارد، وکیوم تراپی میتواند جایگزینی غیرجراحی برای ترمیم زخمهای عمیق باشد و از نیاز به جراحیهای پیچیده و پرهزینه جلوگیری کند. در حوزه زیبایی، وکیوم تراپی برای کاهش چین و چروک، جوانسازی پوست، کاهش سلولیت و تقویت کلاژنسازی پوست به کار میرود. این روش باعث افزایش خونرسانی به پوست و بهبود انعطافپذیری آن میشود. این روش با کاهش التهاب و تورم، درد را نیز تسکین میدهد، به ویژه در بیمارانی که از زخمهای مزمن یا جراحیهای پیچیده رنج میبرند.
کاربردهای وکیوم تراپی
وکیوم تراپی برای درمان انواع زیر از زخمها کاربرد دارد:
- زخمهای مزمن: زخم های دیابتی، زخمهای بستر، زخمهای وریدی و شریانی
- زخمهای حاد: زخم های جراحی، سوختگیها، زخمهای تروما
- زخمهای عفونی: زخم هایی که به دلیل عفونت به کندی بهبود می یابند
چه افرادی نباید وکیوم تراپی انجام دهند؟
وکیوم تراپی، به عنوان یک روش درمانی موثر برای بهبود زخمها، برای همه افراد مناسب نیست. برخی شرایط خاص وجود دارد که انجام این روش را با محدودیت یا منع همراه میکند. در صورت وجود سلولهای سرطانی در زخم، وکیوم تراپی میتواند باعث گسترش سلولهای سرطانی شود. اگر زخم شما به شدت عفونی شده باشد، ابتدا باید عفونت تحت کنترل قرار گیرد و سپس وکیوم تراپی انجام شود. افرادی که اختلالات خونریزی دارند، مانند هموفیلی، باید با احتیاط بیشتری از وکیوم تراپی استفاده کنند.
برای آشنایی با کربوکسی تراپی مقاله موجود در سایت ایکو را مطالعه کنید.
وکیوم تراپی برای زخمهای سطحی موثرتر است و برای زخمهای عمیق ممکن است مناسب نباشد. استفاده از وکیوم تراپی روی اندامهای داخلی مانند روده یا مثانه ممکن است خطرناک باشد. در مناطقی از بدن که گردش خون ضعیفی دارند، وکیوم تراپی ممکن است باعث آسیب به بافت شود.
در نواحی با پوست بسیار نازک، مانند پلکها، وکیوم تراپی ممکن به پوست آسیب برساند. برخی افراد ممکن به مواد استفاده شده در پانسمان وکیوم تراپی حساسیت نشان دهند. علاوه بر موارد فوق، برخی شرایط خاص نیز ممکن است نیاز به احتیاط بیشتری در هنگام انجام وکیوم تراپی داشته باشند، مانند:
در برخی موارد، وکیوم تراپی ممکن است بر روی فشار خون تاثیر گذاشته و برای افراد مبتلا به بیماریهای قلبی مناسب نباشد. استفاده از وکیوم تراپی در دوران بارداری نیاز به بررسی دقیق پزشک دارد. برخی داروها ممکن با وکیوم تراپی تداخل داشته باشند. قبل از انجام وکیوم تراپی، حتما با پزشک خود مشورت کنید تا از مناسب بودن این روش برای شما اطمینان حاصل کنید. پزشک شما با بررسی دقیق وضعیت زخم و شرایط عمومی بدن شما، بهترین روش درمانی را برای شما انتخاب خواهد کرد.
عوارض جانبی وکیوم تراپی
اگرچه یکی از اهداف اصلی وکیوم تراپی کاهش عفونت است، اما در برخی موارد ممکن است باعث عفونت شود. بهویژه اگر تجهیزات بهدرستی ضدعفونی نشده باشند یا تکنیک انجام درمان نادرست باشد، احتمال ورود عفونت به ناحیه زخم افزایش مییابد. فشار منفی بیش از حد یا نادرست ممکن است باعث آسیب به بافتهای سالم اطراف زخم شود. این مشکل میتواند باعث کاهش جریان خون و حتی نکروز (مرگ سلولی) در نواحی اطراف زخم شود.
در صورت استفاده از وکیوم تراپی روی زخمهایی که به تازگی جراحی شدهاند یا دارای عروق خونی حساس هستند، احتمال خونریزی وجود دارد. این مشکل بهویژه در افرادی که از داروهای ضد انعقاد استفاده میکنند، بیشتر دیده میشود. برخی بیماران ممکن است حین یا پس از درمان دچار درد و ناراحتی شوند. فشار منفی ایجاد شده میتواند به دلیل حساسیت ناحیه زخم یا آسیب به اعصاب، باعث ایجاد درد شود.
اگر چسبها یا دستگاههای استفاده شده بهدرستی نصب نشوند، امکان نشت هوا و عدم کارایی کامل دستگاه وجود دارد. این نشتی باعث میشود که فشار مناسب برای بهبود زخم اعمال نشود و درمان ناکارآمد شود. برخی افراد ممکن است به چسبهای مورد استفاده برای اتصال دستگاه به پوست واکنش آلرژیک نشان دهند که منجر به قرمزی، خارش و تحریک پوست میشود.
در موارد نادر، فشار بیش از حد میتواند به عروق یا اعصاب اطراف زخم آسیب وارد کند، که ممکن است باعث بروز مشکلات عصبی یا خونرسانی نامناسب به بافت شود. در برخی از موارد، اگر مایعات بهدرستی از زخم خارج نشوند، تجمع مایعات در بافتهای اطراف میتواند ایجاد شود که باعث ورم و التهاب میشود. در بیماران دیابتی که گردش خون ضعیفی دارند، باید مراقب بود که وکیوم تراپی فشار زیادی به بافت وارد نکند. این بیماران باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند تا از عوارضی مانند خونریزی یا عفونت جلوگیری شود.
نظرات کاربران