چرا همیشه احساس سرما می‌ کنم؟

احساس سرما به طور مداوم، حتی در محیط‌های گرم، می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات مختلف سلامتی باشد. اگر احساس سرما به طور مداوم و شدید باشد و با علائم دیگری مانند خستگی، ضعف، رنگ‌پریدگی، درد مفاصل، یا کاهش وزن همراه باشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک با انجام آزمایش‌های لازم می‌تواند علت اصلی احساس سرما در بدن را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند.
در این مقاله، به بررسی دلایل احساس سرما در بدن می‌پردازیم. با مجله اینترنتی ایکو همراه باشید.

علت احساس سرما در بدن

احساس سرما در بدن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از این دلایل کاملا طبیعی و موقتی هستند، اما برخی دیگر ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل سلامتی باشند.

عدم دریافت آهن کافی

کمبود آهن یکی از دلایل شایع احساس سرما در بدن است. ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که چگونه کمبود یک ماده معدنی می‌تواند باعث شود شما احساس سرما کنید؟ آهن عنصری حیاتی است که در گلبول‌های قرمز خون یافت می‌شود. این گلبول‌ها وظیفه انتقال اکسیژن به سلول‌های بدن را بر عهده دارند. وقتی آهن کافی در بدن وجود نداشته باشد، اکسیژن به اندازه کافی به سلول‌ها نمی‌رسد. در نتیجه، سلول‌ها انرژی کافی برای تولید گرما ندارند و شما احساس سرما می‌کنید.

کم خونی

کم‌خونی یکی از علل شایع احساس سرما در بدن است. زمانی که بدن به اندازه کافی گلبول‌های قرمز سالم تولید نمی‌کند یا گلبول‌های قرمز نتوانند اکسیژن را به طور مؤثر به بافت‌ها و اعضای بدن منتقل کنند، جریان خون و اکسیژن‌رسانی به اعضای مختلف بدن کاهش می‌یابد. این وضعیت می‌تواند باعث بروز علائمی مانند احساس سرما، به ویژه در دست‌ها و پاها شود.

کم‌خونی معمولاً به دلیل کمبود آهن، ویتامین B12 یا فولات، یا مشکلات دیگری در تولید گلبول‌های قرمز خون رخ می‌دهد. در صورتی که بدن به اندازه کافی آهن نداشته باشد، تولید هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را حمل می‌کند) کاهش می‌یابد و این می‌تواند باعث کاهش توانایی بدن در گرم نگه داشتن خود شود. از دیگر علائم کم‌خونی می‌توان به خستگی، ضعف، رنگ پریدگی، تنگی نفس، سردرد و سرگیجه اشاره کرد. اگر احساس سرما همراه با سایر علائم کم‌خونی تجربه می‌شود، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش خون برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است.
اگر دوست داید بدانید بهترین ماده غذایی برای کم خونی چیست مقاله موجود در سایت ایکو را مطالعه کنید.

بیماری شریان محیطی

بیماری شریان محیطی (PAD) یکی از دلایل احساس سرما در بدن، به خصوص در پاهاست. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که شریان‌های خون‌رسان به پاها و بازوها تنگ یا مسدود می‌شوند. این تنگ شدن معمولاً به دلیل تجمع پلاک (ماده‌ای چرب) در دیواره رگ‌ها است.

تنگ شدن شریان‌ها باعث کاهش جریان خون به اندام‌ها می‌شود. در نتیجه، خون کمتری به پاها می‌رسد و این منطقه گرمای کمتری دریافت می‌کند. خون اکسیژن را به سلول‌ها می‌رساند. با کاهش جریان خون، اکسیژن کمتری به سلول‌های پاها می‌رسد و در نتیجه، متابولیسم سلولی کاهش می‌یابد و تولید گرما کمتر می‌شود.

پدیده رینود

پدیده رینود ثانویه که به دلیل یک بیماری زمینه‌ای مانند بیماری‌های خودایمنی (مانند لوپوس یا اسکلرودرما) یا مشکلات عروقی رخ می‌دهد. در این حالت، کاهش جریان خون به اعضای بدن می‌تواند شدیدتر و مداوم‌تر باشد. در پدیده رینود، هنگام تحریک عروق (مثل قرار گرفتن در معرض سرما یا استرس)، عروق کوچکتر (آرتریول‌ها) منقبض می‌شوند و باعث کاهش جریان خون به نواحی دور از مرکز بدن می‌شود، مثل انگشتان. این حالت می‌تواند موجب تغییر رنگ انگشتان به سفید یا آبی و احساس سرما در این نواحی شود.

اگر احساس سرما و بی‌حسی در انگشتان یا دیگر قسمت‌های بدن به طور مداوم ادامه داشته باشد و با علائم دیگر مانند تغییر رنگ پوست یا سردی غیرعادی همراه باشد، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه کرده و وضعیت بررسی شود. درمان پدیده رینود معمولاً شامل تغییرات در سبک زندگی، پوشیدن لباس‌های گرم، مدیریت استرس، و در برخی موارد مصرف داروهای خاص است.

عدم دریافت ویتامین B12

کمبود ویتامین B12 یکی از دلایلی است که می‌تواند باعث احساس سرما در بدن، به ویژه در دست‌ها و پاها شود. ویتامین B12 نقش بسیار مهمی در تولید گلبول‌های قرمز خون ایفا می‌کند. این گلبول‌ها وظیفه انتقال اکسیژن به سلول‌های بدن را بر عهده دارند. وقتی بدن به اندازه کافی ویتامین B12 نداشته باشد، تولید گلبول‌های قرمز کاهش می‌یابد. در نتیجه، سلول‌های بدن به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کنند و در تولید انرژی دچار مشکل می‌شوند. این کاهش انرژی منجر به کاهش دمای بدن و در نهایت احساس سرما می‌شود.

بی اشتهایی عصبی

بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) نیز می‌تواند علت احساس سرما در بدن باشد. این اختلال تغذیه‌ای باعث می‌شود که فرد به طور غیرطبیعی از خوردن غذا اجتناب کند، که در نتیجه بدن انرژی و مواد مغذی کافی برای عملکرد صحیح ندارد. کاهش وزن شدید و عدم دریافت کالری کافی می‌تواند بر دمای بدن تأثیر بگذارد و احساس سرما ایجاد کند. افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی معمولاً چربی بدن خود را از دست می‌دهند. چربی بدن به عنوان یک عایق طبیعی برای حفظ دمای بدن عمل می‌کند، بنابراین کاهش آن می‌تواند منجر به کاهش توانایی بدن در حفظ دمای طبیعی خود شود و احساس سرما را افزایش دهد.

وقتی بدن دچار کمبود انرژی می‌شود، به طور طبیعی متابولیسم آن کاهش می‌یابد تا از انرژی موجود بهینه‌تر استفاده کند. این کاهش متابولیسم می‌تواند باعث کاهش تولید گرما و احساس سرما در بدن شود. کمبود ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین‌ها که از علائم بی‌اشتهایی عصبی هستند، می‌تواند بر عملکرد سیستم گردش خون و تنظیم دمای بدن تأثیر بگذارد.

بی‌اشتهایی عصبی ممکن است به اختلالات هورمونی، به ویژه در تیروئید منجر شود. این اختلالات می‌توانند موجب کاهش سطح هورمون‌های تیروئید شده و در نتیجه احساس سرما را تشدید کنند. افرادی که دچار بی‌اشتهایی عصبی هستند، ممکن است علاوه بر احساس سرما، علائم دیگری مانند خستگی شدید، رنگ پریدگی پوست، سرگیجه، و بی‌حالی را نیز تجربه کنند. اگر این علائم ادامه پیدا کند، نیاز به درمان پزشکی و روانشناختی دارد تا فرد بتواند تغذیه سالم را دوباره آغاز کند و مشکلات جسمی و روانی آن بهبود یابد.

نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی، به اختصار نوروپاتی، بیماری است که در آن اعصاب محیطی بدن آسیب می‌بینند. این اعصاب پیام‌ها را بین مغز و نخاع و بقیه بدن انتقال می‌دهند. هنگامی که این اعصاب آسیب می‌بینند، می‌توانند به درستی کار نکنند و علائمی مانند بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد ایجاد کنند.

یکی از علائم شایع نوروپاتی محیطی، احساس سرما در اندام‌ها، به ویژه دست‌ها و پاها است. اعصاب آسیب دیده نمی‌توانند به درستی سیگنال‌های حسی را از پوست به مغز منتقل کنند. در نتیجه، مغز ممکن است دمای پوست را پایین‌تر از آنچه که هست تشخیص دهد و احساس سرما ایجاد شود.

نوروپاتی محیطی می‌تواند بر عروق خونی نیز تأثیر بگذارد و باعث کاهش جریان خون در اندام‌ها شود. کاهش جریان خون می‌تواند منجر به کاهش دما و احساس سرما شود. برخی از فیبرهای عصبی مسئول تشخیص دما هستند. آسیب به این فیبرها می‌تواند باعث شود که فرد به تغییرات دما حساس‌تر شود و احساس سرما را به شدت احساس کند.
نوروپاتی محیطی می‌تواند بر عروق خونی نیز تأثیر بگذارد و باعث کاهش جریان خون در اندام‌ها شود. کاهش جریان خون می‌تواند منجر به کاهش دما و احساس سرما شود. برخی از فیبرهای عصبی مسئول تشخیص دما هستند. آسیب به این فیبرها می‌تواند باعث شود که فرد به تغییرات دما حساس‌تر شود و احساس سرما را به شدت احساس کند.
برای آشنایی با بدترین دردهای دنیا می توانید مقاله موجود در سایت ایکو را مطالعه کنید.

کم کاری تیروئید

کم‌کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) یکی از علل رایج احساس سرما در بدن است. تیروئید یک غده در گردن است که هورمون‌های تیروئید (T3 و T4) تولید می‌کند، که نقش مهمی در تنظیم متابولیسم و دمای بدن دارند. زمانی که تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی‌کند، متابولیسم بدن کاهش می‌یابد و این می‌تواند به مشکلات مختلفی از جمله احساس سرما منجر شود.

هورمون‌های تیروئید مسئول تنظیم سرعت سوخت‌وساز بدن هستند. در صورت کمبود این هورمون‌ها، متابولیسم بدن کندتر می‌شود، که می‌تواند منجر به کاهش تولید گرما و احساس سرما گردد. کم‌کاری تیروئید ممکن است بر گردش خون تأثیر بگذارد. این امر باعث می‌شود که خون به طور مؤثرتر به اندام‌ها و پوست منتقل نشود، که به نوبه خود می‌تواند منجر به احساس سرما به ویژه در دست‌ها و پاها شود.

افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید ممکن است حساسیت بیشتری به تغییرات دما داشته باشند، به ویژه در دماهای پایین، که می‌تواند باعث احساس سرما در محیط‌های عادی شود. کم‌کاری تیروئید می‌تواند باعث تجمع مایعات در بدن شود، که به نوبه خود می‌تواند احساس سنگینی و سردی در بدن ایجاد کند.

اگر احساس سرما همراه با علائم دیگری مانند خستگی مفرط، افسردگی، پوست خشک، افزایش وزن، یا کاهش ضربان قلب همراه است، احتمال کم‌کاری تیروئید وجود دارد. در این صورت، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های تیروئید برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است. درمان معمولاً شامل مصرف داروهای تیروئید مصنوعی برای جبران کمبود هورمون تیروئید است.

بیماری کلیوی

احساس سرما در بیماران کلیوی یک شکایت رایج است که علل مختلفی می‌تواند داشته باشد. در حالی که نوروپاتی محیطی (آسیب به اعصاب محیطی) یکی از علل رایج احساس سرما در بیماران کلیوی است، عوامل دیگری نیز می‌توانند در این امر نقش داشته باشند. همانطور که قبلاً ذکر شد، بیماری کلیوی می‌تواند به اعصاب محیطی آسیب برساند و باعث اختلال در انتقال سیگنال‌های حسی شود. این اختلال می‌تواند منجر به احساس سرما، بی حسی و سوزن سوزن شدن در اندام‌ها شود.

بیماری کلیوی می‌تواند باعث کاهش تولید گلبول‌های قرمز شود که مسئول حمل اکسیژن به سلول‌ها هستند. کم‌خونی می‌تواند منجر به احساس خستگی، ضعف و سرما شود. کلیه‌ها نقش مهمی در تنظیم هورمون‌ها دارند. اختلال در عملکرد کلیه‌ها می‌تواند به اختلالات هورمونی منجر شود که بر تنظیم دمای بدن تأثیر می‌گذارد. بیماری کلیوی می‌تواند به مشکلات گردش خون منجر شود که باعث کاهش جریان خون به اندام‌ها و در نتیجه احساس سرما می‌شود. التهاب مزمن ناشی از بیماری کلیوی می‌تواند بر عملکرد سیستم عصبی و عروقی تأثیر بگذارد و باعث احساس سرما شود.