مهم ترین خواص و مضرات ذرت مکزیکی

ذرت مکزیکی یک خوراک محبوب و خوشمزه است که منشأ آن به کشور مکزیک برمی‌گردد. این غذا از دانه‌های ذرت پخته شده تشکیل می‌شود که با ترکیبی از مواد دیگر مزه‌دار می‌شود. البته ذرت مکزیکی که در ایران شناخته شده است، تفاوت‌هایی با نسخه اصلی آن در مکزیک دارد.

در ایران، ذرت مکزیکی معمولاً شامل دانه‌های ذرت پخته‌شده (معمولاً به‌صورت بخارپز یا آب‌پز)، کره برای ایجاد طعم چرب و خوشایند، سس مایونز که به آن کرمی و طعمی خاص می‌دهد، پنیر پیتزا یا پنیر پارمزان، سس خردل و گاهی سس کچاپ، پودر آویشن و پودر فلفل برای طعم‌دهی و عطر، قارچ خردشده و بخارپز می باشد. این مواد با هم مخلوط و گرم می‌شوند و به‌عنوان یک اسنک یا میان‌وعده لذیذ سرو می‌شود. در نسخه اصلی مکزیکی، ذرت مکزیکی ممکن است با موادی مانند پنیر کوتیجا، خامه مکزیکی، پودر چیلی، آب لیموترش و سبزیجات سرو شود.
با مجله اینترنتی ایکو همراه باشید تا با مهم ترین خواص و مضرات ذرت مکزیکی بیشتر آشنا شوید.

خواص ذرت مکزیکی

ذرت مکزیکی به دلیل تنوع گونه‌ها، رنگ‌ها و طعم‌هایش، هم یک غذای خوشمزه و هم یک منبع غنی از مواد مغذی است. البته، خواص ذرت مکزیکی به روش پخت و مواد افزودنی آن نیز بستگی دارد. فیبر موجود در ذرت به بهبود هضم کمک می‌کند، از یبوست جلوگیری می‌کند و احساس سیری را افزایش می‌دهد. ذرت منبع خوبی از کربوهیدرات است که انرژی مورد نیاز بدن را تامین می‌کند.

گرچه مقدار پروتئین در ذرت نسبت به برخی دیگر از منابع پروتئینی کمتر است، اما همچنان یک منبع ارزشمند برای این ماده مغذی محسوب می‌شود. ذرت حاوی ویتامین‌های گروه B، ویتامین E، برخی ویتامین‌های گروه A و مواد معدنی مانند منیزیم، فسفر و پتاسیم است. ذرت حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است که به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند.

فیبر موجود در ذرت به بهبود عملکرد روده‌ها کمک می‌کند و از بیماری‌های گوارشی مانند یبوست و سرطان روده بزرگ پیشگیری می‌کند. فیبر موجود در ذرت باعث می‌شود احساس سیری بیشتری کنید و در نتیجه کمتر غذا بخورید. پتاسیم موجود در ذرت به کاهش فشار خون کمک می‌کند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در ذرت به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در ذرت به حفظ سلامت پوست، مو و ناخن کمک می‌کنند.

برای حفظ بیشترین میزان مواد مغذی، بهتر است ذرت را به صورت بخارپز یا آب پز مصرف کنید. افزودن کره، نمک، سس‌ها و سایر مواد افزودنی به ذرت مکزیکی می‌تواند کالری و سدیم آن را افزایش دهد. افراد دیابتی باید در مصرف ذرت احتیاط کنند، زیرا ذرت حاوی کربوهیدرات است که می‌تواند بر سطح قند خون تاثیر بگذارد. اگرچه ذرت مکزیکی دارای خواص مفیدی است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث افزایش وزن و مشکلات گوارشی شود. بنابراین، مصرف این ماده غذایی را در حد اعتدال توصیه می‌شود.

مضرات ذرت مکزیکی

ذرت مکزیکی، به ویژه نسخه‌ای که در ایران تهیه می‌شود، با وجود طعم لذیذش ممکن است در صورت مصرف بیش از حد، مضراتی برای سلامتی به همراه داشته باشد.

محتوای بالای چربی و کالری

به دلیل استفاده از کره، سس مایونز و پنیر پیتزا، این خوراکی دارای مقدار زیادی چربی اشباع‌شده و کالری است. مصرف مداوم این نوع چربی‌ها می‌تواند به افزایش وزن و مشکلات قلبی-عروقی منجر شود.

نمک زیاد

پودرهای طعم‌دهنده (مانند آویشن و فلفل) و برخی از انواع سس‌ها معمولاً حاوی مقدار زیادی سدیم هستند. مصرف زیاد نمک می‌تواند فشار خون را افزایش داده و خطر بیماری‌های قلبی و کلیوی را بالا ببرد.

مواد افزودنی و نگهدارنده‌ها

بسیاری از سس‌ها و پنیرهای فرآوری‌شده دارای مواد نگهدارنده و افزودنی‌های مصنوعی هستند که در طولانی‌مدت ممکن است برای سلامتی مضر باشند.

کربوهیدرات‌های بالا

ذرت خود به عنوان یک منبع کربوهیدرات است و مصرف بیش از حد آن ممکن است برای افرادی که نیاز به کنترل سطح قند خون دارند (مانند دیابتی‌ها) مشکل‌ساز باشد.
برای آشنایی با غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده مقاله موجود در سایت ایکو را مطالعه کنید.

احتمال حساسیت به مواد لبنی

افرادی که به محصولات لبنی حساسیت دارند یا عدم تحمل لاکتوز دارند، ممکن است با مصرف پنیر و کره موجود در ذرت مکزیکی دچار مشکلات گوارشی شوند.

در نتیجه، بهتر است ذرت مکزیکی را به عنوان یک خوراکی لذیذ و تفننی مصرف کرد و از زیاده‌روی در خوردن آن خودداری نمود تا اثرات منفی آن بر سلامتی کاهش یابد.

تاریخچه ذرت مکزیکی

ذرت، به خصوص ذرت مکزیکی، ریشه‌های بسیار عمیقی در تاریخ و فرهنگ این کشور دارد. این دانه طلایی نه تنها منبع اصلی تغذیه برای تمدن‌های باستانی مکزیک بوده است، بلکه در باورهای مذهبی و آیین‌های آنها نیز جایگاه ویژه‌ای داشته است. آزتک‌ها، یکی از قدرتمندترین تمدن‌های پیش از کلمبیایی در مکزیک، به ذرت به عنوان هدیه‌ای از سوی خدایان نگاه می‌کردند. خدای ذرت،  یکی از مهم‌ترین خدایان در پانتئون آزتک بود.

آزتک‌ها با روش‌های پیچیده کشاورزی، انواع مختلفی از ذرت را کشت می‌کردند. ذرت نه تنها برای تغذیه خود، بلکه برای تغذیه حیوانات و تولید نوشیدنی‌های الکلی نیز استفاده می‌شد. ذرت در بسیاری از آیین‌های مذهبی آزتک‌ها نقش محوری داشت. از آن برای تقدیم به خدایان، تهیه قربانی و برگزاری جشن‌ها استفاده می‌شد.

با ورود اسپانیایی‌ها به مکزیک، ذرت به سایر نقاط جهان معرفی شد. کلمب در سفرهای خود به آمریکا، ذرت را به اروپا برد و به این ترتیب، این گیاه در سراسر جهان کشت شد. اسپانیایی‌ها روش‌های کشت ذرت را بهبود بخشیدند و انواع جدیدی از ذرت را ایجاد کردند. ذرت به سرعت به یکی از محصولات اصلی کشاورزی در مستعمرات اسپانیا در آمریکا تبدیل شد و در رژیم غذایی مردم محلی نیز جایگاه مهمی پیدا کرد.

امروزه، مکزیک دارای تنوع بسیار بالایی از گونه‌های ذرت است. هر منطقه از مکزیک، انواع خاصی از ذرت را کشت می‌کند که دارای ویژگی‌های ظاهری و طعم متفاوتی هستند. ذرت همچنان یکی از مهم‌ترین مواد غذایی در مکزیک است و در تهیه انواع غذاهای سنتی مانند تاکو، تورتیلا، چیلی و بسیاری دیگر استفاده می‌شود.

در بسیاری از مناطق مکزیک، جشنواره‌هایی به مناسبت برداشت ذرت برگزار می‌شود که در آن‌ها از این محصول به روش‌های مختلف استفاده می‌شود. ذرت مکزیکی، از گذشته تا کنون، نقش بسیار مهمی در تاریخ، فرهنگ و اقتصاد این کشور داشته است. این دانه طلایی، نمادی از تمدن‌های باستانی، منبع تغذیه و الهام‌بخش بسیاری از هنرها و آیین‌های مکزیکی بوده است.