ازدواج موقت که در فقه شیعه به آن متعه، نکاح مُنقَطِع یا صیغه نیز گفته می‌شود، نوعی از ازدواج است که در آن عقد ازدواج برای مدت معین و محدودی با مهریه ای معلوم، بین زن و مرد بسته می‌شود و با پایان آن رابطهٔ زوجیت خود به خود منقضی می‌شود.
در این مقاله قصد داریم به ازدواج موقت بپردازیم. با مجله اینترنتی ایکو همراه باشید.
تفاوت‌های اساسی ازدواج موقت با ازدواج دائم
در ازدواج موقت، برخلاف ازدواج دائم، مدت زمان ازدواج از قبل تعیین می‌شود و با پایان آن مدت، عقد به طور خودکار منقضی می‌شود. در ازدواج موقت، برخلاف ازدواج دائم، زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی‌برند. در ازدواج موقت، نیازی به طلاق نیست و با پایان یافتن مدت یا بخشش آن توسط مرد، رابطه زوجیت به طور خودکار به پایان می‌رسد. در ازدواج موقت، برخلاف ازدواج دائم، زن باید پس از طلاق یا فوت شوهر عده نگه دارد.
شرایط صحت عقد ازدواج موقت
- رضایت طرفین: اولین شرط صحت هر عقدی، از جمله ازدواج موقت، رضایت کامل و آزادانه طرفین است.
- تعیین مدت: همانطور که گفته شد، تعیین مدت مشخص برای ازدواج موقت الزامی است. مدت ازدواج باید معلوم و مشخص باشد و حداقل سه روز باشد.
- تعیین مهریه: تعیین مهریه در ازدواج موقت نیز الزامی است. مهریه باید معلوم و مشخص باشد و می‌تواند به صورت نقدی، اقساطی یا هر چیز دیگری باشد که مورد توافق طرفین قرار گیرد.
- اهلیت طرفین: زن و مرد برای ازدواج موقت باید اهلیت داشته باشند، یعنی از نظر سنی به سن بلوغ رسیده باشند و از نظر عقلی سالم باشند.
- محدودیت های شرعی: برخی از افراد از نظر شرعی برای ازدواج موقت محرم هستند و نمی‌توانند با یکدیگر ازدواج موقت کنند.
در یکی از مقالات سایت ایکو به بررسی دلیل اینکه باید ازدواج کنیم، پرداخته ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید این مقاله را مطالعه کنید.
موارد جواز ازدواج موقت
یکی از موارد جواز ازدواج موقت، نیاز جنسی است. افرادی که به دلیل شرایطی مانند مسافرت یا عدم تمایل به ازدواج دائم، امکان ازدواج دائم را ندارند، می‌توانند از طریق ازدواج موقت نیاز جنسی خود را به طور شرعی و قانونی تامین کنند. ازدواج موقت برای تمایل به فرزندآوری نیز جایز است. انجام متعه حج برای مردانی که به حج تمتع می‌روند، جایز است.
بیشتر بخوانید: آشنایی با ازدواج غیابی
قوانین مربوط به ازدواج موقت در ایران
موارد مربوط به ازدواج موقت در مواد 1075 تا 1077 قانون مدنی ایران بیان شده است. برخی از ضوابط مربوط به ازدواج موقت در قانون حمایت از خانواده مصوب سال 1353 و 1391 نیز ارائه شده است. ازدواج موقت باید به طور صحیح و شرعی انجام شود. ازدواج موقت جایگزینی برای ازدواج دائم نیست. ازدواج موقت باید با رعایت حقوق طرفین و حفظ حریم آنها انجام شود.
مزایا و معایب ازدواج موقت
یکی از فواید اصلی ازدواج موقت، پاسخگویی به نیاز جنسی زن و مرد به طور شرعی و قانونی است. این امر به ویژه برای افرادی که به دلیل شرایطی مانند مسافرت، مجرد بودن یا عدم تمایل به ازدواج دائم، امکان ازدواج دائم را ندارند، مفید است. ازدواج موقت راهی برای فرزندآوری است. در این نوع ازدواج، زن و مرد می‌توانند با توافق یکدیگر برای مدت مشخصی صاحب فرزند شوند.
ازدواج موقت می‌تواند نیازهای عاطفی و روانی زن و مرد را نیز تا حدی تامین کند. انجام متعه حج برای مردانی که به حج تمتع می‌روند، جایز است. برخی افراد معتقدند که ازدواج موقت می‌تواند تنوعی در روابط زناشویی ایجاد کند و از بروز یکنواختی و کسالت در زندگی مشترک جلوگیری کند. ازدواج موقت می‌تواند راهی برای کنترل روابط نامشروع و جلوگیری از فساد و فحشا در جامعه باشد.
ازدواج موقت می‌تواند به زنانی که به دلیل شرایطی مانند مطلقه یا بیوه بودن، امکان ازدواج دائم را ندارند، کمک کند تا از نظر مالی و عاطفی تامین شوند. ازدواج موقت ازنظر ثبات و امنیت پایین‌تر از ازدواج دائم است. زیرا در این نوع ازدواج، زن و مرد فقط برای مدت محدودی به یکدیگر تعهد دارند و با پایان یافتن مدت، رابطه آنها به طور خودکار به پایان می‌رسد. فرزندانی که از طریق ازدواج موقت به دنیا می‌آیند، ممکن است با مشکلاتی مانند عدم هویت، محرومیت از ارث و حضانت و … مواجه شوند.
در برخی جوامع، دیدگاه منفی نسبت به ازدواج موقت وجود دارد و این نوع ازدواج ممکن است با انگ و قضاوت همراه باشد. در برخی موارد، از ازدواج موقت برای سوء استفاده از زنان و تامین نیازهای جنسی مردان به طور غیرقانونی استفاده می‌شود. ازدواج موقت با فرهنگ و ارزش‌های برخی جوامع سازگاری ندارد و ممکن است در این جوامع پذیرفته نشود. ازدواج موقت از نظر حقوقی پیچیدگی‌هایی دارد و ممکن است برای برخی افراد چالش‌برانگیز باشد. ازدواج موقت هم مزایا و هم معایبی دارد. تصمیم گیری در مورد انجام یا عدم انجام این نوع ازدواج، به عهده هر فرد با توجه به شرایط و اعتقادات خود می‌باشد.
نظرات کاربران